سازمان غذا و داروی آمریکا) )USDA عقیده دارد که تغذیه بهتر دام موجب ایجاد زمینه برای ظهور پتانسیل های آن می شود
ساختار ژنتیکی گاوها نقش مهمی در این موضوع دارد و واحدهای بسته بندی هم به طور کلی مایل به داشتن وزن های سنگین تر در لاشه ها هستند. شاید مهم ترین فاکتور آن باشد که تعداد زیاد گاوهای تغذیه شده با این روش ها که برای مبنای مقدار لاشه به فروش م یروند، نسبت به گاوهای زنده برتری داشته باشند، چرا که از نظر اقتصادی آن چه از درآمد نهایی باقی می ماند در مقایسه با دام زنده بهتر است. در حدود 75 درصد از گاو هایی که به حد کشتار م یرسند بر اساس قیمت لاشه آ نها نر خگذاری می شوند. چنین بازارهایی لاشه گرم را بهتر م یپسندند. تا رسیدن به حد نهایی دوره تغذیه، مقداری از وزن کلی دام کاهش می یابد، اما مجموعه لاشه در 60 روز آخر تا کشتار به 75 تا 90 درصد تقلیل می یابد. چنانچه گاوها 21 روز بیش از حد زمانی پایان وز نگیری تغذیه شوند و هزینه های روزانه تولید ثابت بماند، در صورتی که بر مبنای وزن لاشه فروخته شوند بیشتر سودآور خواهند بود تا بر مبنای وزن زنده به بازار عرضه شوند. چنانچه گاو سنگین تر شود، درصد وزن خالص آن نیز بیشتر خواهد شد. اگر یک گاو 700 پوندی )در حدود 350 کیلو( به کشتارگاه فرستاده شود در حدود 58 درصد لاشه خواهد داشت، اما یک گاو 1400 پوندی )در حدود 700 کیلو( 5/ 64 درصد لاشه خواهد داشت.شماره مرکز فروش گوسفند شرق تهران می توانید با شماره مرکز گوسفند زنده شرق تهران تماس بگیرید و گوسفند زنده و سالم خود را تحویل بگیرید. به این صورت می توانید هم در هزینه های خوراک و خرید گوشت صرفه جویی کنید و هم بعد از ذبح پشم گوسفند را فروخته و به این صورت مقداری از هزینه های خرید را با تهیه دام زنده جبران کنید.
به طور متوسط، گاوی که قرار داست براساس لاشه اش به بازار عرضه شود برای رسیدن به شرایط اقتصادی در مقایسه عرضه به صورت زنده باید 60 روز بیشتر تغذیه شود. به طور کلی لاشه سنگین تر برای جبران خسارات و کسری های مراکز بست هبندی مفیدتر است. اعتقاد عمومی برآن است که درک این موضوع برای مدیران دامداری ها در تشریح آن برای مصر فکنندگان مشکل ب هنظر می آید. البته، از جنبه دیگر، طولانی تر کردن زمان تغذیه می تواند به عنوان یک مسئولیت اقتصادی تلقی شود. در گا وهای پرواری، وزن زیاد لاشه در پاره ای موارد موجب محدودیت در تغذیه دا مها می شود که می توان آن را یک فاکتور منفی به حساب آورد. نگهداری گاوها تا حدود انتهای زمان پرورش، در پاره ای موارد به کاهش چنین مشکلاتی کمک م یکند. عوامل دیگری از قبیل ریسک از دست دادن دام ب هدلیل مر گومیر و همچنین تاثیر بر قیمت آن، م یتواند بر موضوعات اقتصادی تغذیه درازمدت آن اثر بگذارد. با این همه، در زمان افزایش مدت تغذیه و در صورتی که هدف عرضه دام براساس لاشه باشد، خسارات و کسورات شدید آن کاهش می یابد
